Παγκόσμιο Πρωτάθλημα 2016, 3η Παρτίδα

World Chess Championship 2016

Και όπως λέει κι ο σοφός λαός: "Δε μελετούσα καλύτερα κανένα πουγκί με λίρες" ...

Άμυνα του Βερολίνου λοιπόν στην 3η παρτίδα (ή, όπως είναι πιο σωστό, Άμυνα του Τείχους του Βερολίνου - "Berlin Wall Defense"). Η "καταραμένη" βαριάντα της Ισπανικής (και θα εξηγήσουμε αμέσως το γιατί) ...

Όλα ξεκίνησαν από το ματς για τον ανεπίσημο Παγκόσμιο Τίτλο (για τη διαμάχη FIDE-PCA και τις "σκοτεινές" μέρες του σκακιού, σε άλλο άρθρο) που έλαβε χώρα το 2000 μεταξύ του τότε Παγκόσμιου Πρωταθλητή και αδιαφιλονίκητα καλύτερου παίκτη στον κόσμο Gary Kasparov και του ανερχόμενου νεαρού τότε Ρώσου Vladimir Kramnik.

Ο Kramnik κέρδισε εκείνο το ματς με 8 1/2 - 6 1/2 και ανακηρύχθηκε Παγκόσμιος Πρωταθλητής, καταφέρνοντας να μην χάσει ούτε μία φορά από τον διάσημο αντίπαλό του. Από τις 8 παρτίδες που έπαιξε ο Kasparov με τα Λευκά, 5 φορές δοκίμασε την Ισπανική (1.e4 e5 2.Nf3 Nc6 3.Bb5) με 3 από αυτές να έρχεται αντιμέτωπος με το αδιαπέραστο Τείχος του Βερολίνου (3...Nf6 κλπ) και να σπάει τα μούτρα του. Έκτοτε, η Άμυνα του Βερολίνου (και ειδικότερα η υποβαριάντα που προάγει την ανταλλαγή Βασιλισσών) θεωρείται ένα πολύ δυνατό αμυντικό όπλο στα χέρια του Μαύρου που έρχεται αντιμέτωπος με την Ruy Lopez και έχει μελετηθεί και χρησιμοποιηθεί εκτενέστατα από όλους τους μεταγενέστερους και σύγχρονους GMs, σε σημείο που η χρήση της να θεωρείται από απλώς κατακριτέα εώς και "ανήθικη" (ως δείγμα γραφής ότι ο Μαύρος παίζει μόνο για την ισοπαλία). Εξ ού και ο χαρακτηρισμός "καταραμένη" (dreaded).

Βέβαια, σε ένα ματς για τον Παγκόσμιο Τίτλο, είναι αναμενόμενο ότι κάποια στιγμή η Άμυνα του Βερολίνου θα έκανε την εμφάνισή της, όπως ακριβώς συνέβει στη χτεσινή 3η Παρτίδα μεταξύ Carlsen και Karjakin. Προς τιμήν του Ρώσου, δεν ακολουθήθηκε η υποβαριάντα της ανταλλαγής (θα τα δούμε όλα αυτά στην ανάλυση της παρτίδας) αν και η αποχώρηση των Βασιλισσών απ' τη σκακιέρα τελικά δεν αποφεύχθηκε.

Κι ενώ όλα έδειχναν (από την 20η περίπου κίνηση, όταν και οι αντίπαλοι έμειναν με Πύργο και κομμάτι) ότι θα οδεύαμε σε μία ακόμα βαρετή ισοπαλία, οι δύο σκακιστές μας απέδειξαν γιατί είναι αυτοί οι συγκεκριμένοι δύο, αυτοί που αγωνίζονται και όχι κάποιοι άλλοι. Σε ένα μαραθώνιο 6+ ωρών και 78 κινήσεων, ο μεν Carlsen απέδειξε γιατί θεωρείται (και είναι) ο καλύτερος παίκτης στον κόσμο, αφού βάζοντας σε λειτουργία τα μεγαλύτερα όπλα του, που είναι το απαράμιλλο σθένος, η αντοχή και η επιθετικότητά του, που συνήθως οδηγούν σε εξουθένωση τον αντίπαλο, κατάφερε να κερδίσει τελικά το κομμάτι αντιπάλου, ο δε Karjakin γιατί θεωρείται ο καλύτερος "αμυντικός" και πιο δύσκολο να νικηθεί σκακιστής στον κόσμο, αφού κατάφερε με κομμάτι λιγότερο (αλλά πιόνι παραπάνω) να αποσπάσει την ισοπαλία από τον Σκανδιναβό.

Αρκετά με τα εισαγωγικά ... Ακολουθεί η παρτίδα ... Να διευκρινήσω ότι η ανάλυση της παρτίδας γίνεται πάντα με τη βοήθεια σκακιστικής μηχανής και αφού έχει προηγηθεί μία σχετική μελέτη τόσο του ζωντανού σχολιασμού της παρτίδας, όσο και των αναλύσεων άλλων σκακιστών με πολύ μεγαλύτερη εμπειρία, γνώσεις και εν γένει σκακιστικές δυνατότητες από τον υπογράφοντα.