Την τρομακτική άνοδο και πτώση της ιδιοφυΐας του Μπόμπι Φίσερ, που αιχμαλώτισε την φαντασία ολόκληρου του κόσμου, καταγράφει η νέα ταινία του Έντουαρντ Ζούικ με τίτλο «Θυσιάζοντας ένα πιόνι» (Pawn Sacrifice), η οποία κάνει πρεμιέρα στους κινηματογράφους την Πέμπτη 8 Οκτωβρίου.
Πρόκειται για μία συγκλονιστική αναμέτρηση σκάκι, ανάμεσα στον Αμερικανό Μπόμπι Φίσερ και τον Σοβιετικό Μπόρις Σπάσκι, που έγραψε ιστορία στο απόγειο του Ψυχρού Πολέμου.
Λίγα λόγια για την υπόθεση
Ο Μπόμπι Φίσερ προσέλκυσε την προσοχή του σκακιστικού κόσμου ως ένα 6χρονο παιδί-θαύμα, γνωστό για την απόλυτη αφοσίωση και το ανίκητο σερί του. Όταν έφτασε στην εφηβεία, ο Φίσερ είχε εξελιχθεί σε παγκοσμίου κλάσης παίκτη, αλλά η άνοδός του είχε αμαυρωθεί από την απρόβλεπτη συμπεριφορά του και τις ολοένα πιο ακραίες απαιτήσεις του.
Ενώ ταξίδευε ανά τον κόσμο, ο Φίσερ συνέθλιβε με ευκολία τους αντιπάλους του, αλλά είχε μοναχά μία επιθυμία: να αντιμετωπίσει τον ανίκητο Σοβιετικό παίκτη Μπόρις Σπάσκι, κι έτσι να δώσει τέλος στην 24χρονη κυριαρχία της Σοβιετικής Ένωσης στο σκάκι. Το 1972, η επιθυμία του έγινε...
πραγματικότητα και το «Ματς του Αιώνα», ένα παιχνίδι 21 γύρων, κανονίστηκε στο Ρέικιαβικ της Ισλανδίας.
Όμως, η ολοένα διογκούμενη εμμονή του Φίσερ, με διάφορες θεωρίες συνωμοσίας που γεννούσε το ασταθές μυαλό του, επηρεάζουν το παιχνίδι και η αλλόκοτη συμπεριφορά του αναστατώνει τον, συνήθως ατάραχο, Σπάσκι. Με τον ανταγωνισμό να θυμίζει ολοένα και περισσότερο τις έντονες γεωπολιτικές συγκρούσεις της εποχής του Ψυχρού Πολέμου, ακόμη και οι πιο κοντινοί σύμβουλοι του Φίσερ δεν είναι σίγουροι αν οι πράξεις του είναι οι καλά υπολογισμένες ενέργειες ενός εκκεντρικού ατόμου ή σημάδια ότι είναι πραγματικά ασταθής ψυχολογικά.
Μπόμπι Φίσερ: το παιδί θαύμα που έγινε παρίας
Το 1972 ήταν μια χρονιά γεμάτη από γεγονότα που σημάδεψαν τον κόσμο: οι εξελίξεις στον πόλεμο του Βιετνάμ, η τρομοκρατική επίθεση εναντίον Ισραηλινών αθλητών στους Ολυμπιακούς Αγώνες του Μονάχου, η διάρρηξη Watergate, το ιστορικό ταξίδι του Προέδρου των ΗΠΑ, Ρίτσαρντ Νίξον, στην Κίνα. Εκείνη την χρονιά, έγινε και ένα αποφασιστικό βήμα για την εξομάλυνση των σχέσεων ΗΠΑ-Σοβιετικής Ένωσης με την υπογραφή της διπλής συμφωνίας μεταξύ των δύο γιγάντων για την μείωση των στρατηγικών όπλων. Μία πολύ διαφορετική, όμως, αναμέτρηση την επισκίασε: εκείνη ανάμεσα στον Αμερικανό Μπόμπι Φίσερ και τον Σοβιετικό Μπόρις Σπάσκι για το παγκόσμιο πρωτάθλημα στο σκάκι.
Ενώ δύο ιδιοφυή μυαλά συγκρούονταν πάνω την σκακιέρα στο «Παιχνίδι των Βασιλιάδων», ο κόσμος παρακολουθούσε με κομμένη την ανάσα την γεμάτη συμβολισμό σύγκρουση, μαζί με τους υψηλά ιστάμενους των δύο χωρών, οι οποίοι προσπάθησαν να εκμεταλλευθούν επικοινωνιακά την συγκυρία. «Δεν έχουμε ξαναδεί κάτι τέτοιο έκτοτε», λέει μία εκ των παραγωγών της ταινίας, η Γκέιλ Κατς. «Οι δύο δυνάμεις είχαν ανοιχτά πολλά μέτωπα: την κούρσα του διαστήματος, το Βιετνάμ, την Κίνα, την κρίση των πυραύλων της Κούβας – και ξαφνικά, το 1972, αναπάντεχα, είχαν ένα ακόμη μέτωπο, πάνω από μια σκακιέρα, αφού ο νικητής θα έμοιαζε να επισφραγίζει την ανωτερότητα της χώρας του. Ακόμη και ο Χένρι Κίσινγκερ του τηλεφώνησε πριν το ματς».
PAWN SACRIFICE
Ο Τόμπι Μαγκουάιρ, που υποδύεται τον Φίσερ, βρήκε φοβερά ενδιαφέρουσα την πρόκληση μιας τόσο πολύπλοκης προσωπικότητας: «Τέτοιου είδους χαρακτήρες με συναρπάζουν και ο Μπόμπι ήταν φοβερά απαιτητικός. Η πορεία του προς την κορυφή είναι μια συναρπαστική ιστορία. Καταλαβαίνεις ότι ένιωθε πολύ μεγάλη πίεση. Το να είσαι τόσο διάσημος συνοδεύεται από κάθε ειδών προκλήσεις, και ο Μπόμπι το εισέπραττε βαθιά αυτό. Έπαιζε σκάκι για 10-12 ώρες τη μέρα, κάθε μέρα, για χρόνια. Ο αγώνας με τον Σπάσκι ήταν το απόγειο των προσπαθειών αυτών, άρα δεν μπορεί παρά να ένιωθε φοβερό άγχος για το αποτέλεσμα».
«Η ιδέα ότι ένα παιδί από το Μπρούκλιν αντιμετώπισε την μεγάλη Σοβιετική Αρκούδα ήταν ακαταμάχητη. Αλλά μιλά επίσης για την περίεργη και ενίοτε αναπόφευκτη σύνδεση ανάμεσα την ιδιοφυΐα και την τρέλα», σημειώνει ο σκηνοθέτης Έντουαρντ Ζούικ. «Ήταν η αρχή της εποχής των μεγάλων σταρ των media. Για περίπου 3 με 4 μήνες το 1972, ο Φίσερ ήταν ο διασημότερος άνθρωπος στον κόσμο. Κατά κάποιον τρόπο ήταν ένας από τους πρώτους punk ήρωές μας. Ήταν δύσκολος, αλαζόνας, δεν τον ένοιαζε τι θα πει ο κόσμος. Και μπορούσε να το κάνει, γιατί ήταν τόσο καλός σε αυτό που έκανε» προσθέτει.
Αν ο Φίσερ ήταν το ανισόρροπο παιδί-θαύμα, τότε ο Μπόρις Σπάσκι ήταν ο παλιός δάσκαλος, που αναγνωρίζει ότι η δική του κυριαρχία οδεύει προς τη δύση της, ενώπιον ενός εκρηκτικού ταλέντου, όπως εκείνο του Φίσερ.
«Η ταινία φιλοδοξεί να δείξει πώς είναι όταν δύο σπουδαία μυαλά συναντώνται» λέει ο Λιβ Στράιμπερ, που έχει τον ρόλο του Μπόρις Σπάκσι, αποκαλύπτοντας ότι πάντα τον θαύμαζε.
Με στόχο να αποτυπωθεί τέλεια η συγκεκριμένη εποχή, αναζητήθηκαν και εντοπίστηκαν τοποθεσίες που φιλοξένησαν τα πραγματικά γεγονότα. Μία από αυτές ήταν και το ξενοδοχείο που είχε μείνει ο Φίσερ το 1972, στο οποίο οι συντελεστές βρήκαν την αυθεντική σκακιέρα, με τις υπογραφές του Φίσερ και του Σπάσκι, ενώ στη σκηνή του τελικού ματς της ταινίας το παιχνίδι έχει στηθεί πάνω στο τραπέζι που χρησιμοποίησαν οι δύο πρωταθλητές για την δική τους αναμέτρηση.
Η καριέρα του Φίσερ άλλαξε για πάντα το σκάκι, κυρίως σε επαγγελματικό επίπεδο, αφού πίεζε και ασκούσε κριτική στην οργάνωση του αθλήματος με στόχο την σωστότερη χρηματική αποζημίωση και καλύτερη αναγνώριση των αθλητών.
«Συνεισέφερε τόσα στην θεωρία σκακιού», δηλώνει ο επικεφαλής της Σκακιστικής Ομοσπονδίας του Κεμπέκ, Ρισάρ Μπερουμπέ, ο οποίος, πέρα από πρωταθλητής, είναι και ειδικός στην ιστορία του σκακιού. «Έδωσε λάμψη και επαγγελματικό προφίλ στο σκάκι, όπως και μία φήμη που ήταν αδιανόητη πριν ή έκτοτε. Για πρώτη φορά το σκάκι ήταν στην τηλεόραση και, χάρη στην επιμονή του Φίσερ να του φέρονται σαν επαγγελματία, το σκάκι ήταν πια μια πραγματική επαγγελματική ενασχόληση. Επιπλέον, η απήχηση του παιχνιδιού εκτοξεύτηκε. Πριν το ματς με τον Σπάσκι, η Σκακιστική Ένωση των Η.Π.Α. είναι 12 χιλιάδες μέλη. Δύο χρόνια μετά είχε περισσότερα από 60 χιλιάδες μέλη. Και ήταν λογικό: μία τεράστια παγκόσμια αντιπαράθεση συμβολίστηκε από δύο άνδρες που κάθονται ο ένας απέναντι στον άλλο, πάνω από μια παρτίδα σκάκι. Φαίνεται σαν κάτι που κάποιος δημιούργησε στην φαντασία του – κι όμως είναι αυτό που συνέβη πραγματικά» καταλήγει.
Σκηνοθεσία: Έντουαρντ Ζούικ
Σενάριο: Στίβεν Νάιτ
Παραγωγή: Γκέιλ Κατς, Τόμπι Μαγκουάιρ, Έντουαρντ Ζούικ
Ηθοποιοί: Τόμπι Μαγκουάιρ, Λιβ Σράιμπερ, Πίτερ Σάρσγκαρντ, Μάικλ Στάμπαργκ, Λίλι Ρέιμπ, Ρόμπιν Ουάιγκαρτ, Έντουαρντ Ζινόβιεφ
Φωτογραφία: Μπράντφορντ Γιανγκ
Μουσική: Τζέιμς Νιούτον Χάουαρντ
Διάρκεια: 116’
πηγή: ert
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου